Suenhar-se

Tostemp èm dubèrti a naues possibilitats. De viatges, era politica mos ac demòstre, quan es previsions s’incomplissen. N’auem bèra mòstra recenta: d’ençà d’ues primàries que pòden revitalizar un partit socialista damb un dirigent renaishut, enquià ues eleccions britaniques que non èren de besonh e qu’an deishat ua prumèra ministra afeblida e un partit laborista reviscolat. Mès, en aunor ara vertat, cau díder tanben que se dan cassi contraris, en qué era politica entre en ua fasa d’etèrn retorn, de procès repetitiu, embarrada en era madeisha, que canse e, mès lèu, hèr a pèrder quinsevolh illusion depositada, coma atau veigui era oficialitat catalana, que torne a anonciar un referèndum deth quau ja n’auíem entenut a parlat un nau de noveme de 2014. Per manca de dialòg deth govèrn centrau, tanben dideràn. Sigue com sigue, arren de nau jos eth solei. Es madeishes preguntes tà ua societat cambianta, plurau, qu’aurie de besonh, dilhèu, ua politica nauèra, genuïna. Tà disposar de naues possibilitats, mos cau adméter qu’eth món non se mos da barrat en eth madeish, qu’i a lòc tara trobada e que tanben cau préner consciéncia dera vulnerabilitat dera existéncia, en forma de praubesa, desigualtat e inseguretat, per exemple. Ací ei a on era politica poderie aquerir era responsabilitat de hèr-mos un lòc, ena proximitat des causes senzilhes, ena relacionalitat der èster, pr’amor que lèu lèu non i a arren de definitiu e permanent. Reivindiquem ua politica deth suenh, propèra, locau e localizada, pr’amor que suenhar era tèrra ei suenhar-mos, contra eth domèni, eth dògma e eth paternalisme, ena experiéncia d’un nau arraïtzament, ena dubertura deth món e ena preservacion der èster.