Ruda

Ruda ei eth nòm d’ua val plan vistosa d’ençà dera carretèra d’accès entath pòrt dera Bonaigua. Atrauessada peth riu a on quauqu’uns i placen es origines de Garona, eth hons dera ribèra se dèishe breçar pes pales que baishen des sèrres de Sendrosa, Porèra e era madeisha Bonaigua. Ei entestada pes crespades agulhes des Ares, Gerbèr e Saborèdo que, perfilades en orizon deth cèu, barren eth beròi circ lacustre, d’ençà d’a on se pòt pujar entàs tucs d’Amitges, Saborèdo o tanben eth de Ratèra, en limit damb eth vesin circ de Colomèrs. Lacs e ròques, de diuèrses dimensions, s’entrelacen en jòc infinit dera beresa, tan ludenta ara damb eth solei nitid de tardor. Ath delà, quan arribe entà Baqueira, era val acuelh era trama urbana ampliada deth complèxe, non sense controvèrsia. Mès, tanben, Ruda ei, ère, malurosament en passat, eth nòm dera libraria, autant d’emblematica, plaçada ena avenguda de Castièro deth caplòc aranés. Non tan vistosa coma era sua val, era petita entrada, en contrast damb era ampla dera ribèra, ère remercada dehòra per ua taula plia de diaris, ath costat dera cafeteria deth Brèç, a on podies liéger, en tot préner eth cafè, çò qu’i auies aquerit. Ath contrari des nautades, era pòrta balhaue pas ath soterrat quiòsc, de tet baish e olor a papèr, damb tota sòrta de revistes, mapes e guides. Es mès intrepids mos hicàuem ena tuta des libres, encara mès ath hons, mès pregon, mens soentejat, a on i demoràuem longues estones entre es novetats dera novèla e es vielhi classics encara per estrear. Ruda excellie sustot en libre de montanha, de Pirenèu, escalada e barrancs, d’istòria, vida e costums aranesi, es aventures des quaus mos elèven ara mès enlà des nautades de Saborèdo o Colomèrs. Gràcies per tant, aimada libraria.