Renta Basica Universau

Dejà he un temps ençà s’està parlant fòrça dera implementacion dera RBU (Renta Basica Universau) coma element economic complementari en benefici d’aquera part dera poblacion qu’à estat exclodida, coma consecuéncia dera grèu crisi financera mondiau e des solocions que s’an aplicat.

Paralellament i a qui se posicione en còntra dera implementacion dera RBU (cau rebrembar que en Catalonha siguec aprovada mès non a estat possible era sua efectivitat perquè se presentèc recors ath TC e, aguest, n’apliquèc era suspension enquià senténcia). Es qui se posicionen en còntra ac hènt en tot justificar valors que diden èster centraus entath desvolopament economic e tanben sociau d’un País e era impossibilitat de hèr frònt (per part des finances publiques) a ua despena coma era que poderie arribar a generar aguesta mesura.

Quan aquerò succeís ei que i a debat, element clau e positiu entath desvolopament. Mès ei en aqueth moment quan arriben es extrems, aqueri que acusen a uns de populistes e de tornada es qui acusen ad aqueri de neoliberalistes e, mentrestant, es que se trapen en debat e ena linha dera racionalitat, dera constroccion e dera efectivitat ena recerca dera solocion, marchen perquè non les agrade aqueth jòc. Atau tot!

E, alavetz, jo me demani ¿Qui guanhe quan era situacion ei que es extrems s’acusen mutuament e es deth miei an marchat? Donques, es extrems. Ja an artenhut èster protagonistes e an deishat sense vèu a toti es deth miei (era grana majoria).

Eth resultat? Donque que, entre crits e acusacions, non i a solucions. Era conseqüéncia? Era distància entre administracion e ciutadania cada viatge ei mès grana, era desafeccion ciutadana crèish, era confidança enes institucions publiques và ara baisha e es extrems entren e s’apodèren des institucions. Atau, tot!