Centralisme “CAT” (I)

Pendent es darrèrs ans hè publicat articles sus era cultura deth centralisme que impere enes societats occidentaus. Un des motius d’aguesta cultura preponderant ei er hèt qu’es ciutats s’estàn convertint en megalopolis e centres de poder cada viatge mès importants en mon.

Er Estat Espanhòu articule eth sòn centralisme en Madrid, un des pilars dera crisi politica que existís ena actualitat. Catalonha articule eth sòn centralisme en Barcelona e tamb aquerò se cargue er istoric relat e linha estrategica d’equilibri territoriau. Mès, Barcelona coma à un problema d’espaci (extension de superficie) establís era sua estratègia a trauèrs de pols d’atraccion d’interés en d’auti municipis o territòris.

Eth darrèr exemple l’auem ena creacion dera Universitat der Espòrt qu’eth govèrn de Catalonha amiarà a tèrme en La Seu d’Urgell, adscrita ara UdL e tamb eth vist e platz dera UB. Aguesta decision s’encastre en un istoric de decisions centralistes tamb era marca “Pirinèus” (linha de pensament dessenhada ena decada des 80 deth sègle passat tamb motiu des JJOO d’estiu) que diboishen un mapa de progrès desolador entara major part deth Pirinèu, represente un monopòli dera marca en benefici d’uns pògui. Mentre aguestes actituds s’an anat assolidant, tamb cultura seminarista, era resta deth Pirinèu (Pallars Jussà, Pallars Sobirà, Alta Ribargorça e eth País d’Aran) contunhe baishant eth cap sense replica. En Aran mo’n gesseram, coma tostemp! Mès es vesins e vesies der aute costat auríen de començar a pensar-i.

Era istòria, tanben en aguest cas, parlarà e es hèts demostraràn ua incoheréncia istorica patentada. Contunharè explicant e informant.