Objectiu: es persones

Dempús dera dramatica experiéncia qu’auram viscut, de non poder despedir as nòsti familiars e estimats, de constatar coma “les hemos destrozado el sistema sanitario” e de patir es conseqüéncies d’ua nefasta gestion dera crisi sanitària, ara e coma efecte colaterau dera COVID-19 mos arribe ua inmensa crisi economica.

Deuant d’aguesta debacle economica, hèsqui un prec as institocions e administracions locaus, autonomiques e ar Estat: qu’eth prumèr objectiu siguen es persones, cau umanitzar era decision publica; eth dusau objectiu ei era reforma deth sistèma públic, economic e productiu. Respecte ara Union Europèa ja ac auia escrit, ua Euròpa d’Estats-Nacion radicalitzada ena ideologia dera pòstguerra (IIau Guerra mondiau) ère abocada ath fracàs, e atau a estat.

Quan era COVID-19 non sigue protagonista, tamb ua perspectiva mès aluenhada deth sentiment e deth patiment, mo’n daram compde qu’era crisi globau de 2008 non servic entà melhorar un sistèma qu’ère depenent e coish, un sistèma rígid, lent, burocrata, passiu e lesiu entà ua societat que demane igualtat, equitat, acceleracion, eficàcia, eficiéncia, justícia, transparéncia, oportunitats e progrès. Ara sonque demore viu un populisme, eth d’extrema dreta, se d’aguesta en ges guanhador era democràcia queirà. Viuem un moment trascendentau ena istòria deth mon, d’aguest moment e de sò que hèm se n’escriurà enes libres d’istòria, sigam exigents, crítics, valents e constroctius.