Entara vertut

Era etica des vertuts ei ua des propòstes centraus deth pensador Alasdair MacIntyre, que mos a deishat hè pògues setmanes. De hèt, ei coneishut sustot pera sua òbra After virtue (1984), que se poderie revirar coma Entara vertut, en sens d’èster en camin o ath darrèr, en recèrca des excelléncies que dan valor ara vida practica. MacIntyre revisite era òbra d’Aristòtil e Tomàs d’Aquino, que partissen dera realitat de çò qu’ei er òme, e non tant de çò que mos agradarie que siguesse, en contrast damb er idealisme individuau e abstracte de Platon, Agustin o Kant, damb es qu’autant dialògue. Atau, eth professor critique era moralitat modèrna dera Illustracion, bastida a compdar dera fragmentacion dera vida, sus principis subjectius damb pretension universau e ua manca de finalitat (telos), pr’amor que non tròbe fonaments solids entà lheuar-se. Aguest hèt ei, ath viatge, confrontat per teorics coma Otfried Höffe, que base eth projècte dera modernitat enes drets umans. Era òbra de MacIntyre ei relevanta, en tot cas, pr’amor que recupère era idèa qu’eth ben se definís coma era activitat der anma d’acòrd damb era vertut, d’ua vertut que non actue contra es inclinacions naturaus, senon que partís d’eres a compdar dera educacion ena vertut. Era vertut d’aqueth qui ei ben en tot hèr eth ben. Pr’amor qu’era vertut se forme, non pas de forma isolada, senon laguens d’ua comunautat e ua tradicion entà un ben comun superior, perspectiva qu’a perdut era modernitat –persute eth nòste autor–, mair der ideau liberau-individualista qu’a en superòme de Nietzsche eth sòn darrèr intent de sauvacion. Per contra, tà MacIntyre, qu’a passat peth marxisme e s’ei convertit ath catolicisme, se tracte de sostier era civilitat e era vida morau e intellectuau laguens de formes locaus de comunautat coma darrèra pòrta entara esperança.